Tot volgende week!

25 januari 2018 - Paramaribo, Suriname

Heeee hallo allemaal!

Ik heb me maar weer eens de tijd genomen om een blog te schrijven, aangezien de laatste al meer dan een maand geleden was. Waar moet ik beginnen?

Volgende week is het zo ver, dan moeten wij helaas na 5 maanden het warme Suriname verlaten. Onze stage zit er dus ook bijna op. We mogen om precies te zijn nog 4 dagen met de cliënten in de praktijk werken. Ik kijk er wel naar uit om naar huis te gaan. Alles loopt op zijn einde en iedereen gaat naar huis, maar ik ga het leventje hier wel missen. Maar buiten dat we bijna naar huis gaan, zal ik eerst nog even vertellen wat ik in de afgelopen maand heb meegemaakt.

Ik heb een hobby gevonden in Suriname, namelijk bandana's maken. Zo heb ik verschillende stoffen gekocht bij de Lamara, Kirpalani en Jeruzalem Bazaar en heb ik hier een aantal bandana's van geknipt. Heel leuk, en veeeel goedkoper dan de echte bandana's van Talking Prints.

Bandana

Verder hebben Jill, Ilse, Hetty en ik in de praktijk zomaar een kerstcadeautje gekregen van een cliënt. Super lief! We kregen allemaal kerstbrood met kaas, omdat dat blijkbaar de manier is hoe je kerstbrood moet eten. Deze cliënt had vorige week zijn laatste behandeling bij Jill en mij, waarna wij wéér een cadeautje kregen. Dit keer kregen we een mok, bordje, lepeltje en theelichtje van Suriname. Hij vond het zoooo jammer dat we weggingen, dat hij bijna begon te huilen. Maar wij hebben natuurlijk ook een cadeautje voor alle cliënten waar wij mee hebben gewerkt. Zo hadden we bij Kirpalani visjes gekocht en hier kaartjes aan gehangen om ze te bedanken. Tot nu toe vond iedereen dit een super leuk cadeautje, dus dat zullen de laatste kinderen volgende week ook vinden!

Cadeautje van cliënt Cadeautje van cliënt Visjes

We begonnen onze vakantie goed door direct naar de Fredberg te vertrekken voor 4 dagen. Jeeee, wat was dat tof! Op het moment zelf was het vrij zwaar, omdat het in totaal 2,5 uur lopen was richting de top van de berg. Er zaten vrij zware beklimmingen bij, maar we hebben het overleefd! Achteraf was ik heel blij dat we dit hebben gedaan en is het zeker een van de leukste trips geweest! Details van deze tripjes mogen jullie lezen in mijn vorige blog, waarin ik verwijs naar de blogs van Jill.

Hierna gingen we 4 dagen naar Apiapaati. Dit was een kerstspecial, dus we waren met extra veel stagiaires. Hierbij kregen we 3 dagen kerstontbijt en 2 dagen een driegangen diner. Hier hebben we onze nieuwe huisgenoot ontmoet, Tessa. Zij blijft nog tot 1 februari in dit huis blijft en dan nog 1,5 week in een ander huis omdat dit huis per 1 februari alweer helemaal vol zit. De dag dat wij vertrekken, komen er dus weer 10 nieuwe studenten aan. Maar goed, op Apiapaati leerden we ook veel andere stagiaires kennen, waaronder wel heeeele gezellige, namelijk Gaëlle, Damiën en Michiel. Met hun hadden we een gezamenlijke hobby gevonden, namelijk bier drinken. Met name de laatste avond hebben we een toffe avond gehad waarbij we met z'n 6e veel spelletjes hebben gespeeld en redelijk veel Djogo's hebben leeggedronken. Maarja, het was vakantie hè. We besloten ook om een groepsapp aan te maken en zo hebben we de rest van de tijd eigenlijk nog heel veel gedaan samen. Tijdens de trip naar Apiapaati bleek onze bikkel te zijn overleden. Waarschijnlijk is hij vergiftigd, wat ons niks verbaasd aangezien onze buurvrouw er een hekel aan had. (zowel aan ons als aan de kat, maarja) Daarom hebben Jill en ik hem later begraven en heeft zelfs een van de bouwvakkers ons hiermee geholpen.

Apiapaati boot Apiapaati groep Apiapaatii Bikkeltjeeeee

Op 27 december kwamen we terug van Apiapaati, waarna we besloten om met z'n alle op 28 december naar Havana te gaan. Ik moet zeggen dat dit een hele mooie avond was, waar niet iedereen zich nog even veel van herinnert. Ook gingen we met deze groep oudjaar vieren, maar daar kom ik zo meteen op terug.

De dag na Havana gingen we namelijk naar Bigi Pan, waarbij we even lekker tot rust kwamen. We hadden deze trip geboekt via Chico, en gingen naar de Lodge van tante Gerda. Hier hebben we de eerste dag even lekker in de hangmat gelegen en zijn we rode ibissen gaan spotten. In de avond hebben we gezellig met Sergio en Yvonne gekaart. De dag erna zijn we gaan vissen, hebben we een modderbad genomen, zijn we gaan varen en hebben we heerlijke saoto gegeten! Je moet zeker een keertje bij Bigi Pan zijn geweest!

Met oudjaar gingen we eerst bij Gaëlle ontbijten en zijn we hierna de stad in gegaan. Jammer genoeg regende het vrijwel de hele dag en was het niet leuk om in de stad te blijven. Na een paar uurtjes in de stad te zijn geweest zijn we dan ook weer naar Gaëlle gegaan en hebben we hier de rest van de middag gezeten. Owru Yari schijnt hier hét feest van het jaar te zijn, maar door het weer viel dit toch wel even tegen. Jammer! Maar in de avond gingen we naar het Onafhankelijkheidsplein en hebben we hier de hele avond gefeest. Ook hier regende het, maar uiteindelijk maakte ons dat niet meer uit en gingen we om 12 uur, in de regen, het nieuwe jaar in. Toen zijn we nog even bij Torarica geweest en hebben we hier nog even doorgefeest. Oh, en we hebben ook nog een foto gemaakt bij de grote kerstboom op het Onafhankelijkheidsplein.

Owru Yari

De laatste dag van onze vakantie zouden Michiel, Damiën, Tessa, Jill, Chayenne en ik gaan eten bij Airport Bar. Bij deze bar krijg je ontzettend grote burgers en moet je gewoon een keer gegeten hebben. De jongens waren hier met name fan van, want zij waren hier al eens geweest. Hier kun je ook binnen poolen en omdat het er doordeweeks eigenlijk nooit druk is, kun je er (wanneer ze het niet erg vinden) je eigen muziek afspelen. Eigen feestje dus. Helaas was het op 2 januari nog dicht, dus gingen we naar een chinees restaurant. Wel zijn we hier nog 2 keer gaan eten. Zo ben ik hier een keer geweest met Damiën, Gaëlle en Michiel en zijn we er met het afscheidsetentje van Michiel ook geweest. Hij ging namelijk als eerste van ons naar huis op 14 januari. Voorafgaand aan zijn afscheidsetentje zijn we nog gaan lasergamen bij the Red Dot. Tijdens het spel bleek het een en ander niet te werken.. typisch.. haha, maar het was wel heel leuk. En warm.

Airport bar

Maar voordat hij naar huis ging zijn we ook nog met z'n 4e naar Havana gegaan. Jill en Tessa waren namelijk ziek en ik wilde graag nog een keer mee. Niet de slimste keuze, want de dag erna moest ik om 6.00 naar Nickerie voor stage, maar ik wilde toch graag mee. Nou, zo ook gedaan. Wat een topavond was dit. Eerst gingen we op de partybus van Café Loco en hierna naar Havana. Ik was om 4.00 thuis. Damiën verzekerde me ervan dat hij ook om 6.00 zou opstaan want ook hij moest naar stage, maar hij bleek zich gewoon even 4 uur te hebben verslapen. Ik zat gelukkig wel om 6.15 in de auto naar Nickerie.

Jill en ik zijn ook nog naar de bioscoop geweest. Ja, alweer ja. Dit keer naar The Greatest Showman. Mooie en leuke film, zeker een aanrader! Maar tijdens deze film gebeurde er natuurlijk weer iets... het beeld viel weg en het geluid liep door. Nou, beetje jammer hoor. Maar na 10 minuten was dit opgelost en konden we gelukkig verder kijken. Jeetje.. weer zoiets wat alleen in Suriname kan gebeuren.

Verder heb ik mijn doos opgestuurd naar Nederland. Deze bleek even mooi 21 kilo te zijn.. haha oeps. Gelukkig kwam onze huisbaas, Raoul, me hier mee helpen en gingen we deze even naar Laparkan brengen. 4 dagen later was deze al in Nederland en heeft mijn vader deze kunnen ophalen. Was ik even blij dat deze veilig was aangekomen...

Vorige week hebben wij ook onze laatste stagedag gehad in Lelydorp. Ook hier kregen alle kinderen een visje, waar ze allemaal heel blij mee waren. En helaas wegens omstandigheden kunnen we morgen niet naar Nickerie, dus is onze stage hier ook afgesloten.

Verder zijn we weer eens heel veel gaan uiteten, hebben we veel gewerkt aan onze stage (vooral ik, omdat ik nog een casuïstiek opdracht moest inleveren) en hebben we nog even genoten van onze tijd hier.

Zo zijn Gaëlle, Damiën, Tessa, Jill, Julia (een andere stagiaire die op dezelfde dag als ons is aangekomen) en ik gaan kanoën. Laten we zeggen dat dit avontuur heel mooi begon. Wij onderweg naar Lelydorp, waarbij we even gingen stoppen bij een Chinees zodat de taxichauffeur iets kon kopen. Damiën besloot om even zijn benen te strekken, waarna hij weer in de auto kwam zitten. 5 minuten later, wordt er van achteren geseind door een auto. Wij stoppen dus, en hij zegt 'cards' 'cards', maar wij begrepen niet wat hij bedoelde. Bleek dat iemand zijn portemonnee verloren was. Damiën had dus blijkbaar zijn telefoon tijdens het benen strekken bovenop de auto gelegd. Deze was hij vergeten en deze is dus tijdens de autorit ergens eraf gevallen. Hier zaten allemaal pasjes in, maar ook geld. Dit lag dus verspreid over de weg. Gelukkig waren deze mensen zo aardig om dit tegen ons te vertellen.
Het kanoën zelf was leuk, maar wel vermoeiend. Ik zat samen met Julia in een kano, maar op de terugweg moesten we tegen de stroming in en dit was toch wel even zwaar voor ons. Na een paar uur varen gingen we weer terug naar de stad.

Kano Kano

Ook heb ik één oorbel laten schieten en één piercing laten zetten. Dit was me ook weer zoiets. Kom je aan in een Chinese juwelier bij de Hermitage Mall samen met Damiën, Tessa en Gaëlle, vraag je of je oorbellen kunt laten schieten: ja dit kan. Oké, dan denk je ergens te moeten gaan zitten zodat ze deze in je oor kunnen schieten. Nee hoor. Gewoon even een stipje zetten, over de toonbank hangen en klaar. Hoppa, nieuwe oorbel. En dat alles voor maar 20 SRD, koopje dus. Tessa liet er meteen 3 zetten en Gaëlle 2. Mijn piercing ging even iets anders. Deze lieten we, ja want Jill heeft er ook een maar dan aan de buitenkant van haar oor, bij Santa Lucia zetten. Deze vrouw had haast ook nog, waardoor ik er niet zo'n goed gevoel bij had. Maar van Eileen hadden we al gehoord dat het heel netjes was en schoon. Hier had ze wel gelijk in, want ze liet me duidelijk zien dat ze een nieuwe naald gebruikte en ging goed met me kijken waar ik hem precies wilde. Die van Jill was er zo doorheen, omdat ze aan de achterkant gewoon kon doordrukken, maar omdat ik nog oor aan de achterkant heb moest ze voorzichtig deze erdoorheen doen. Nou, pijnnnnnn, aaauw. Op dit moment doet het nog steeds pijn, terwijl ik hem maandag heb laten zetten. Maarja, ik wilde het graag en ben er ook heel blij mee.

Piercing Piercing

Gaëlle is zondag ook alweer naar huis gegaan. Zij wilde teveel meenemen, waardoor ze veel te veel kilo's had. Daarom heb ik besloten om een doos voor haar op te sturen, ik weet nu toch hoe dit werkt. Maar voordat ze naar huis ging hebben we nog even foto's gemaakt:

We love SU We love SU

Op dit moment ben ik even helemaal gek aan het worden van de bouwvakkers hier in huis. Ze maken iedere dag meer lawaai en het is niet meer uit te houden zo. Ook kunnen we geen gebruik meer maken van ons zwembad, want deze is helaas wéér kapot. Het is dat we een vergoeding ervoor krijgen, maar we zijn er totaal niet blij mee. Vanmiddag hebben we nog gesprek met onze stagebegeleider, waarbij we een indicatie zullen krijgen over hoe het ervoor staat met onze stage. Vanavond gaan we uiteten met onze collega's van Accretio bij Shadien, zaterdag gaan Jill en ik kleding afgeven welke we niet meer nodig hebben bij een kinderhuis, Samuel, en zondag gaan we nog even zwemmen. Het gaat zo snel...

Dus, dikke brasa, en waarschijnlijk tot volgende week allemaal!

Foto’s

5 Reacties

  1. Wiel en Els Heijmans:
    25 januari 2018
    Mooi verhaal Pam.
    Nu zit het er bijna op en kom je weer thuis en daar wachten jou de zware carnavalsdagen.
    Dus goed uitrusten maar en dan kan je er weer vol tegenaan.
    Werk ze nog die paar dagen en een goede vlucht terug.
    Groetjes Els en Wiel
  2. Dre van Rens:
    25 januari 2018
    Hoi Pam, weer een super mooi verhaal. NU snel naar het te koude (voor jou) naar Nederland..Groetjes vanuit Veldhoven Anni en Dré.
  3. Noëlle:
    25 januari 2018
    Smakelijk venaovend!!! Geniet van dien letste daagjes en good biertjes drinke zoedesse getraind bus met de vasteloavend. Seeee ya soooon 😘😘😘
  4. Arno en Märy Broekman:
    26 januari 2018
    Hoi hoi Pam
    Wat ein sjoen verhaol Pam,
    weej winse dich nag ein paar sjoene daag in Suriname en vanoet t’ Oelesriek ein gooije vluch en eine sjoene vastelaovend in t’ Belhamelriek.
    Vuul groetjes van Arno en Märy
  5. Yvonne:
    28 januari 2018
    Hoi Pam wat een leuk verhaal weer en wat heb je weer veel beleefd. Geniet nog even van de lekkere temperatuur en alles wat er de laatste week nog gaat gebeuren.
    Lieve groetjes van ons allemaal.xxx